2
0
Yağmur
Sızıyor iki ağır kayanın arasından yağmur
Hem unuttuklarımın sonsuz uğultusuna sızıyor
Hem de gamsız huzuruna zamanın
Söylenmeyen cümlelerin kâğıda akıttığı mürekkebe sızıyor yağmur
Boyayıveriyor boydan boya yazılacak pürüzsüz kağıtları
Öyle bir sızıyor ki gönlüme, gönlüne, inceden
Şimdi uğuldayıverecek bakıp bakıp büyüttüğüm gök
Karanlıktan sızıyor, karanlığa dönüyor yağmur,
Islanmış ayakkabılarımın içinden, sanki ayaklarıma değil, gezip gördüğüm tüm yollara,
Taşların, ağaçların, dökülmüş yaprakların arasından sızıyor
Sanki bir buluttan değil de,
Sokak lambalarından
Saçlarıma değil de sanki,
İçime sızıyor
Sızdıkça dağılıyor sızısı zamanın,
Yediverenler türüyor değip geçtiği yerlerden
Bir can oluyor namütenahi,
Bir ağaca, bir dağa, bir insana
Sızıyor, biliyor, hissediyor
